Vandaag is het zo ver. Ik ga beginnen. Om de wereld een klein stukje aardiger en rustiger te maken. Helemaal zal dat niet lukken, maar ik kan er wel een stukje aan bijdragen natuurlijk. Mijn voornaamste doel is dat jij, mijn dochter, lieve Kaya, je veilig voelt in deze wereld. Dat je trots bent op je eigen persoon en je krachtig genoeg voelt om voor jezelf op te komen. Dat je blij bent, plezier maakt en geluk voelt. En als ik daarmee ook nog anderen kan helpen om tot deze doelen te komen, dan is dat natuurlijk heel erg mooi.
Vanaf vandaag pak ik elke week een punt om aan te werken. Deze punten komen vanuit mijn eigen ervaringen, vanuit de verhalen die Kaya en haar broer Raven mij vertellen en vanuit mijn eigen verbazingen.
Vrienden?
Het is al weer eventjes geleden toen je thuis kwam uit school en vertelde dat je een heel leuk spel op school gespeeld had. Je speelde het samen met drie andere kinderen. De drie andere kinderen speelden samen met elkaar in een zelfgemaakt huisje en riepen wanneer jij mocht komen en zeiden wanneer je weer weg moest gaan en bij de muur moest gaan staan. Hier hield je op met vertellen. Ik vroeg je wat je dan verder ging doen in het huisje en met de andere kinderen. Je antwoord was: “niets mama, ik kwam als ze mij riepen en ging weer bij de muur staan als dat moest”. Op mijn voorzichtige reactie dat dit misschien toch niet een zo’n leuk spelletje was zei je: “maar ik vond het niet erg hoor mama, want ze wilden graag met mij spelen”. En wat was je gezichtje blij omdat deze kinderen met je wilden spelen. Maar wat brak mijn hart op dat moment………..
Vond ze het fijn om dit spel te doen, wat vindt ze eigenlijk fijn om te doen? Wat vind ik eigenlijk fijn om te doen? Waar is ze trots op? Waar is ze bang voor en durft ze voor zichzelf op te komen? Hoe is haar zelfbeeld? En tja, dan kan ik daar voor mezelf ook nog wel wat werk aan verzetten denk ik.
Dat doe je goed!
Mijn doel voor deze week is om elke dag twee complimenten aan mijn kinderen te geven. En dan vooral gericht op de inspanning of het doorzettingsvermogen dat ze getoond hebben. Dus niet: ‘wat zit je haar leuk’, maar bijvoorbeeld: ‘wat goed van je dat je na de les toch nog even naar de leerkracht terug gegaan bent om te vragen of ze het je extra wilde uitleggen’. En het compliment moet vooral ook heel erg concreet zijn. Gericht op datgene wat je kind gedaan heeft. Dus niet: ‘dat was fantastisch van je’, maar bijvoorbeeld: ‘ik vind het zo goed van je dat je ondanks dat je buikpijn had, toch hebt doorgezet. Dat je tegen jezelf hebt gezegd dat je buikpijn hebt omdat je het een beetje spannend vindt, maar dat je diep hebt adem gehaald en bent doorgegaan.’
En intussen stel ik mijzelf als doel om eens een lijstje te gaan maken met het antwoord op de vraag waar ik zelf trots op ben. En daarvoor mag ik mijzelf best wel zo’n superleuk notitieboekje cadeau doen.
En misschien doe jij deze week ook wel met me mee. Samen met je kids en wellicht ook voor jezelf? Dan wens ik je alvast heel veel plezier. Geniet van de reacties die je gaat krijgen wanneer je een compliment geeft. Dat geeft je weer extra energie. Voor jou.
PuurJij